Już w 13. minucie , kiedy to Igor Stankiewicz po raz wziął zarządził przerwę w grze, było gołym okiem widać, że malborczycy musieli diametralnie zmienić swój styl gry. Nawet gdy udało nam się już dochodzić do sytuacji strzeleckich, to najbardziej uwydatniała się nasza skuteczność, a w zasadzie jej brak. Rzuty naszych szczypiornistów były całkowicie nieefektywne, chociaż wypadałoby także pogratulować bramkarzowi z warszawskiego klubu, który popisywał się skutecznymi interwencjami. Na przerwę oba zespoły schodziły do szatni przy rezultacie 6:13. Przed Igorem Stankiewiczem stanęło niezwykle trudne zadanie przebudzenia swoich graczy.

Jak pokazał początek drugiej części meczu, trener niestety nie zdołał rozbudzić swoich podopiecznych. Festiwal nieskuteczności ze strony gospodarzy trwał dalej, natomiast goście spokojnie punktowali. W 40. minucie warszawiacy mieli już dziesięciopunktową przewagę. W tym momencie chyba już nawet najbardziej wierni kibice nie wierzyli w sukces Polskiego Cukru. Co gorsza, wydaje się, że przez większość spotkania wiary brakowało naszym szczypiornistom. Już do ostatniego gwizdka sędziego odbyło się bez żadnych zrywów i niespodzianek. Ostatecznie AZS wygrał aż 30:19. Taki wynik musiał z pewnością być gorzką pigułką dla graczy Pomezanii. Miejmy nadzieję, że ta bolesna wpadka była jednorazowa i że do końca sezonu będziemy oglądać zespół, który tak dobrze prezentował się w rundzie wiosennej. W następnej kolejce Polski Cukier pojedzie do Poznania, gdzie zmierzy się z sąsiadującym w tabeli zespołem WKS-u Grunwald.